Mjr. Stanisław Żukowski (ur. w 1896 r.), syn Ignacego i Teresy z Bułganowiczów, dowódca 101 pułku Ułanów, wchodzącego w skład Rezerwowej Brygady Kawalerii „Wołkowysk”, dowodził zwycięskim bojem stoczonym przez ułanów w nocy z 21/22 września 1939 r. z oddziałami Armii Czerwonej (jednostki pancerno-motorowe 15 korpusu zmechanizowanego) w Kodziowcach (obecnie Białoruś). Ciężko ranny w bitwie mjr. S. Żukowski zmarł w drodze do szpitala na terytorium litewskim. Został pochowany w Olicie w asyście pododdziału 2 pułku ułanów Armii Litewskiej. Jego symboliczna mogiła znajduje się także na cmentarzu w Suwałkach. Pośmiertnie odznaczono go Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Pozostawił wdowę Helenę, synów Stanisława Andrzeja i Ignacego.
Pomnik z czarnego granitu z napisem w j. polskim, umieszczonym na leżącej płycie. Na postumencie fotografia majora. Całość zwieńczona krzyżem. Na przecięciu ramion głowa Chrystusa w cierniowej koronie. Do 1993 r. na grobie był prosty krzyż z tabliczką, potem powstał okazały pomnik nagrobny. Grób znajduje się bardzo blisko wejścia, po prawej stronie głównej alejki. Nagrobek jest skierowany w stronę cerkwi, a nie w stronę wejścia na cmentarz.
Major Wojsk Polskich /Stanisław Żukowski /ur. 1896 r. /Dowódca 101 Pułku Ułanów /poległ w boju z bolszewikami /pod Kodziowcami k. Grodna 22 września 1939 r. / Cześć Jego Pamięci/