17 grudnia 1963 r. przeprawiając się między Wilkami a Średnikiem, ks. Mackiewicz wraz z adiutantem D’Artuzzim i kosynierem Rodowiczem dostali się do niewoli. Ks. Mackiewicza powieszono dn. 28 grudnia o godz. 11 rano w Kownie[1]. Antoni Mackiewicz (lit. Antanas Mackevičius, ur. 1826 lub 1828[2] w Cytowianach na Żmudzi, zm. 28 lub 16 grudnia 1863Więcej oMiejsce aresztowania ks. A. Mackiewicza w Ryngowiu[…]
Fort IX to jedno z umocnień obronnych dawnej twierdzy kowieńskiej. Po 1926 r. mieściło się tu więzienie dla przeciwników reżimu Antanasa Smetony. W latach 1941-1944 hitlerowcy urządzili tu obóz zagłady dla mężczyzn i kobiet. Oficjalna nazwa brzmiała Fabrik nr 1005B. Miał on 15 podobozów. Zamordowano w nim 80-100 tys. ludzi (wg. prof. M. Jackiewicza ok.Więcej oNiemiecki obóz zagłady w Kownie[…]
Na cmentarzu karmelickim w Kownie, zwanym również Starym Cmentarzem (lit. Karmelitų kapinės, Kauno senosios kapinės) – wielowyznaniowym cmentarzu, położonym na terenie Nowego Miasta w Kownie, istniejącym w latach 1847–1959, obecnie przekształconym w Park Pokoju (lit. Ramybės parkas), spoczywają żołnierze polscy z I Wojny Światowej. Groby znajdowały się niegdyś na północnej stronie starego cmentarza w Kownie.Więcej oMiejsce pochówku żołnierzy Wojska Polskiego w Kownie[…]
Upamiętnienie litewskie, w miejscu stracenia przywódcy powstania styczniowego w Kownie. Antoni Mackiewicz (Antanas Mackevičius) ur. 1826 lub 1828 w Cytowianach na Żmudzi, zm. 28 lub 16 grudnia 1863 w Kownie – polski i litewski duchowny katolicki, inicjator powstania styczniowego 1863–64 na Litwie, organizator i dowódca oddziału partyzanckiego. Patriota polski i litewski. Ukończył studia na uniwersytecieWięcej oPomnik przywódcy powstania styczniowego Antoniego Mackiewicza w Kownie[…]
Dąb zasadzony w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Witolda Wielkiego w Kownie upamiętnia 200. rocznicę śmierci generała Tadeusza Kościuszki – bohatera narodowego Polski, Litwy, Białorusi, Francji i Stanów Zjednoczonych. 11 maja 2017 r. zainaugurowano tu obchody Roku Tadeusza Kościuszki na Litwie. Inicjatywę Instytutu Polskiego w Wilnie poparła Ambasada RP w Wilnie oraz Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Litewskiej.
W 1938 r. wnuczki powstańców styczniowych złożyły w kościele Przenajświętszej Trójcy w Wędziagole votum z napisem: „Dzięki Ci, Jezu za Odzyskanie zgody Litwy z Polską”.
Artur Miłosz był adiutantem Zygmunta Sierakowskiego. We dworze Miłoszów w Użumiszkach powstańcy znajdowali schronienie. Mogiła Artura jest zlokalizowana w kwaterze Miłoszów.
Na cmentarzu w Wędziagole spoczywa Marceli Wilkiewicz, krzyż upamiętnia też zesłanego na Sybir jego brata Andrzeja. Marceli Wilkiewicz został stracony za udział w powstaniu styczniowym w dn. 5 czerwca 1864 r., natomiast Andrzej – zesłany na Sybir. Dramatyczne wydarzenia miały miejsce w czasie powstania styczniowego. Powstańcza partia ukarała wtedy kilku cywilnych rosyjskich szpiegów mieszkających w okolicy.Więcej oKrzyż na grobie braci Wilkiewiczów w Wędziagole[…]
W Wędziagole został pochowany jeden z głównych organizatorów powstania styczniowego na Kowieńszczyźnie Aleksander Chmielewski[1] – syn Wincentego, ur. w r. 1814, w Doubaliszkach, w pow. szawelskim. Mając lat 16, ukończył szkołę w Krożach, a następnie odbył kampanię z r. 1831. Po upadku powstania brak środków do dalszego kształcenia zmusił Chmielewskiego do poświęcenia się służbie kancelaryjnej.Więcej oGrób przywódcy powstania styczniowego Aleksandra Chmielewskiego w Wędziagole[…]
Na ustawionym w centrum miasteczka krzyżu widnieje głęboko wyryta w drewnie data wybuchu Powstania Styczniowego – 1863 rok – symbolizująca pamięć o mieszkańcach Iben, ich losie w kajdanach, zesłanych na Syberię przez gubernatora Murawjowa – Wieszatiela.