Upamiętnienie centralne kwatery Żołnierzy Wojska Polskiego 1919-1920 na Cmentarzu Antokolskim ustawiono dopiero w 2005 r., choć starania ku temu rozpoczęto jeszcze pod koniec lat 90. Krzyż został przesunięty o ok. 10 m. w stosunku do projektu prof. E. Małachowicza oraz obniżony o 2 m. Ustanowiony staraniami Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Machcewicz Stanisław, ur. 15 października 1876 – płk piech., płk. W.P. Kawaler Orderu Virtuti Militari, zm. 20 września 1939 r, w wieku 69 lat. Pochowany na Cmentarzu Antokolskim w Wilnie.
Włodzimierz Paprzycki, ur. ok. 1904 – zginął 8.06.1936, plutonowy, mechanik 5. Pułku Lotniczego, zginął w Wilnie w katastrofie lotniczej podczas służby w eskadrze treningowej, wcześniej służył w Lidzie. Samolot ćwiczebny spadł na dach domu przy ul. Dąbrowskiego w Wilnie, w katastrofie oprócz plutonowego zginął podchorąży Kiernowicz [1]. [1] Włodzimierz Paprzycki, biogram na” https://niebieskaeskadra.pl/?control=8&id=3924&title=paprzycki-wlodzimierz
Cmentarz Antokolski zajmuje obszar ponad 15 hektarów na pięknych krajobrazowo Rowach Sapieżyńskich. Tworzy go kilka kompleksów. Początkowo około 1809 roku powstał cmentarz szpitalny. W 1850 r. na wniosek biskupa wileńskiego powiększono teren cmentarza o 2,42 ha z przeznaczeniem na pochówki katolickie, powstał tzw. cmentarz cywilny na Antokolu. W 1918 r. armia niemiecka zbudowała w jegoWięcej oCmentarz na Antokolu[…]
Obok 32 żołnierzy AK spoczywają tu przede wszystkim litewscy partyzanci, ale także dezerterzy z Armii Czerwonej, kolaboranci, uczestnicy mordów na Żydach czy też wreszcie – przestępcy kryminalni. Połączyła ich władza sowiecka. Wszyscy zginęli w latach 1944-1947. Zarówno wyrok, jak i okoliczności jego wykonania, miały na zawsze pozostać tajemnicą. Rodziny aż do końca istnienia ZSRR nieWięcej oKolumbarium w Tuskulanum[…]
Architekt Wawrzyniec Gucewicz (1753-1798), spoczywający na dawnym cmentarzu św. Stefana, był uczestnikiem powstania kościuszkowskiego, za co został na kilka lat usunięty ze stanowiska profesora Uniwersytetu Wileńskiego. W. Gucewicz po ciężkiej chorobie zmarł 10 grudnia 1798 r. w Wilnie. Został pochowany przy kościele pw. św. Stefana. W r. 1865 cmentarz zamknięto. W okresie sowieckim zarówno kościół,Więcej oUpamiętnienie Wawrzyńca Gucewicza przy kościele pw. św. Stefana w Wilnie[…]
Znajdują się tutaj trzy groby, w których spoczywają polegli w operacji „Ostra Brama” żołnierze Garnizonu Wileńskiego. Zginęli oni w walkach o Wilno w lipcu 1944 roku. Krzyże ustawione zostały w 1993 roku z inicjatywy żołnierza AK, kombatanta, byłego prezesa Dobroczynnego Stowarzyszenia Polskich Kombatantów na Litwie ś. p. Stefana Matusewicza. Jednym z poległych jest Henryk Kozakiewicz ps.Więcej oGroby żołnierzy AK w Sołtaniszkach[…]
Na cmentarzu w Popowszczyźnie znajduje się grób Konstantego Kuczyńskiego[1], legionisty, który brał udział w Bitwie o Warszawę, nagrodzony dwoma krzyżami, podchorąży 13-ego Pułku Ułanów Wileńskich. [1] Zarys historii wojennej 13-go pułku ułanów wileńskich, s. 38-39
Polacy ginęli w Ponarach jako przeciwnicy polityczni. Do aresztowania Polaków przyczyniały się osoby kolaborujące z Niemcami, głównie Litwini. Na egzekucje dowożono więźniów z Łukiszek i Ofiarnej. Wśród Polaków najliczniejszą grupę zamordowanych w Ponarach stanowiła młodzież działająca w Związku Wolnych Polaków, który wszedł do organizacji Służby Zwycięstwu Polski, przekształconej następnie w ZWZ, w końcu w AK. InnąWięcej oPolskie upamiętnienie ofiar zbrodni w Ponarach[…]
Pomnik na Wzgórzach Ponarskich, upamiętniający powstanie listopadowe, wzniesiono w 2001 r. w miejscu, gdzie odbyła się jedna z najważniejszych walk tego powstania – bitwa o Wilno. 17.06.2001 r., w 170-tą rocznicę bitwy powstańców z Rosjanami odsłonięto pomnik upamiętniający powstańców – Litwinów i Polaków. Odsłonięcia dokonali ministrowie obrony Litwy – Linas Linkevičius i Polski – BronisławWięcej oPomnik ku czci powstańców listopadowych w Górnych Ponarach[…]