Grób żołnierza Samoobrony Wileńskiej Śmietanko
Śmietanko (imię nieznane), wachmistrz żandarmerii, żołnierz Samoobrony Wileńskiej, zginął 27 grudnia 1919 r. w walce o Wilno.
Śmietanko (imię nieznane), wachmistrz żandarmerii, żołnierz Samoobrony Wileńskiej, zginął 27 grudnia 1919 r. w walce o Wilno.
Olgierd Pożerski urodził się 8 grudnia 1880 r. w Kursku, zmarł 23 sierpnia 1930 r. na poligonie Leśna koło Baranowicz. Generał Brygady Wojska Polskiego. Od 1901 r. pełnił zawodową służbę w Armii Imperium Rosyjskiego, gdzie był oficerem artylerii. Uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904–1905 oraz w I wojnie światowej, gdzie walczył na froncie niemieckim. Za służbę wojskową uhonorowanyWięcej oGrób generała WP Olgierda Pożerskiego[…]
Ignacy Zdanowicz [1] (ur. 13 stycznia 1841 r. w Wilnie – zm. 02 stycznia 1864 r.) syn Aleksandra, profesora wileńskiego instytutu szlacheckiego, znanego profesora i historyka (1805–1868) i Emilii z Piaseckich. Gimnazjum ukończył w Wilnie, studia wyższe w Petersburgu ze stopniem kandydata, gdzie w latach 1858–1862 studiował matematykę.Tam zaprzyjaźnił się z Wincentym (Konstantym) Kalinowskim, brał udział w działalnościWięcej oGrób powstańca styczniowego Ignacego Zdanowicza[…]
Stanisław Staniewicz urodził się w 1845 r., był właścicielem majątku Starzynki w powiecie lepelskim guberni witebskiej; walczył w powstaniu styczniowym. Zmarł 23 października 1919 r. w wieku 74 lat. Miejsce pochówku oznakowane krzyżem, ma obramowanie betonowe. Całość ogrodzona czterema betonowymi słupkami połączonymi metalowym prętem. Na skrzyżowaniu ramion krzyża umieszczona jest mała tabliczka z napisem „weteranWięcej oGrób weterana powstania styczniowego Stanisława Staniewicza[…]
Antoni Tyszkiewicz (ur. 13 czerwca 1784 r. w pow. trockim – zm. w marcu 1871 r.), kawalerzysta, pułkownik armii carskiej. Człowiek o niespotykanej odwadze, ubóstwiany przez żołnierzy. Pochodził ze znanej rodziny szlacheckiej herbu Leliwa. Ukończył szkołę w Kownie. Mając 18 lat, wstąpił do Pułku Konnego Lejb-Gwardii w Petersburgu. W 1806 r. został młodszym oficerem kawalerii,Więcej oGrób pułkownika Armii Imperium Rosyjskiego hrabiego Antoniego Tyszkiewicza[…]
Józef Adamowicz, chorąży Wojsk Polskich, zmarł w wieku 55 lat w 1827 r. Pochowany na cmentarzu Bernardyńskim.
W miejscu obecnego domu przy ul. Kalvos 17 stał stary drewniany dom p. Tumanisa (imię jego nie jest znane). On to właśnie w 1919 r. postawił krzyż – początkowo drewniany, a 1930 r. zamienił go na betonowy. Data ta zachowała się z tyłu krzyża. Był to człowiek zamożny, miał własny warsztat ślusarski w sąsiedztwie kościołaWięcej oKrzyż z 1919 r. na Antokolu[…]
W kościele śś. Piotra i Pawła na Antokolu znajduje się tablica pamiątkowa dla uczczenia kapłańskiego jubileuszu ks. Franciszka Zawadzkiego. Jest ona wykonana z marmuru, umieszczono ją na prawo od obrazu Matki Boskiej Łaskawej. Ks. Franciszek Zawadzki (1829-1915) , herbu Rogala, został pogrzebany w katakumbach przy kościele śś. Piotra i Pawła. Brał czynny udział w powstaniuWięcej oTablica ku czci ks. Franciszka Zawadzkiego na Antokolu[…]
Jest to jeden z najstarszych w Wilnie zachowanych zamiejskich cmentarzy przykościelnych. Został założony w pierwszej połowie XIX w. w latach 1815–1830, choć analiza architektury i źródła wskazują na jego istnienie już w wieku XVIII. Położony w sąsiedztwie kościoła Świętych Piotra i Pawła, między ulicami Paca, Słoneczną i Polową, początkowo zajmował część obecnej powierzchni, znajdującej sięWięcej oCmentarz Parafialny św. Piotra i Pawła (Słoneczny)[…]
Cmentarz Bernardyński założony został w 1810 r. na stromym brzegu Wilenki wśród wzgórz, dolin i pagórków na Zarzeczu. Jeden z najstarszych cmentarzy Wilna, na którym spoczywają przede wszystkim Polacy, stąd nazywany „Wielką księgą historii i kultury polskiej”. Wieczny odpoczynek znaleźli tu m.in. wybitny polski krytyk literacki L. Borowski, prawnik M. Dziewicki, filantropka T. Iwicka, przyrodnikWięcej oCmentarz Bernardyński[…]